BİYOFİLİK TASARIM NEDİR?

Biyofilik tasarım (iklime duyarlı mekan tasarımı), doğal malzemeler, doğal havalandırma, doğal aydınlatma doğadan ilham alan şekil ve formları modern yapılı çevreye dahil etmeyi içeren yapı tasarımilkeleridir.

Biyofilik tasarımın ilk temel boyutu yapılı çevrede doğanın doğrudan, dolaylı ve sembolik olarak kullanılmasıdır. Doğrudan deneyim; Gün ışığı, bitki örtüsü, hayvanlar ile doğrudan temas halinde olmayı ifade eder. Dolaylı deneyim; saksı bitkilerinin, su öğesinin kullanımını ifade eder. Sembolik deneyim ise taklit yoluyla doğadan süsleme, görsel ve seslerin analojiler şeklinde kullanımını içermektedir.

Stephen Kellert, biyofilik tasarımın iki temel boyutunu altı biyofilik tasarım öğresi ile ilişkilendirmiştir.

Çevresel etkenler: Doğadaki temel öğelerin yapılı çevrede kullanılmasını içeren unsurlardır.

Doğal şekiller ve formlar: Yapıların iç mekan ve cephe tasarımlarında kullanılan doğal temsiller ve benzetmeler içeren biçimsel unsurlardır.

Doğal modeller ve süreçler: Doğal şekiller ve süreçlerin, temsilden öte yapılı çevreye dahil edilmesiyle ortaya çıkan unsurlardır.

Işık ve mekan: Işığın mekanda kullanımını ve mekansal ilişkileri vurgulayan unsurlardır.

Mekana dayalı ilişkiler: Yapının konumlandığı coğrafya ve ait olduğu kültürün, içerisinde bulunduğu doğal ortam ile ilişkisine dayanan unsurlardır.

Evrimsel insan-doğa ilişkisi: İnsanın doğa ile arasındaki ilişkiyi evrimsel bakış açısıyla inceleyen, mekanın ruhunu yansıtan unsurlardır.

İç Mimarlık Disiplini Kesişiminde Biyofilik Tasarım

Doğanın insan yapımı çevredeki temsili kimi zaman bir mağara resmi, kimi zaman bir mimari motif,kimi zaman da bir bahçe olarak kendini göstermektedir. Mimari literatüre girmiş en belirgin biyofilik tasarım yaklaşımlarından biri, 20. yüzyılın ilk yarısında yüzyıla da damga vuran Frank Lloyd Wrighttarafından tasarlanmış olan Şelale Evi dir Bu bakımdan yaşam ve doğaya genetik olarak kodlanmış ve doğuştan gelen eğilim olarak tanımlanan biyofili kavramı yapılı çevre kuramı içinde zaten mevcuttur.

İç mimarlık, mekanların biçimsel yapılandırılmasının yanısıra fiziksel çevre kontrolü, ergonomi, iklimlendirme, aydınlatma, ses kontrolü gibi mekan konforu konularında da sorumluluk sahibidir. Bu bakımdan,kullanıcıların konforunu destekleyen ve yaşam kalitesini artıran özgün mekanların tasarımı iç mimarlık mesleğinin en temel amaçlarından biridir. Bu temel amaç kapsamında iç mimarlık mesleği hiçbir zaman mekanı izole bir kutu olarak ele almamakta, bunun tersine hep dışa dönük ve çevresiyle etkileşen bir tavırda meslek icrası çabasındadır

Biyofilik Tasarım Elemanlarının Özellikleri

Çevresel Özellikler

*Renk,
*Su,
*Hava,
*Gün Işığı,
*Bitkiler,
*Hayvanlar,
*Doğal Malzemeler,
*Manzaralar,
*Cephe Yeşillendirmesi,
*Jeoloji ve Peyzaj,
*Habitat ve Ekosistem,
*Ateş.

Doğal Şekil ve Biçimler

*Bitkisel Motifler,
*Ağaç ve Dikey Taşımalar,
*Hayvan Motifleri.
*Deniz Kabuğu ve Spiraller,
*Oval ve Yuvarlak Biçimler,
*Düz ve dik açılı olmayan formlar,
*Doğal özelliklerin benzeşimi,
*Biyomorfoloji,
*Jeomorfoloji,
*Biyomimikri.